ubezpieczenia w Niemczech

prawo o ubezpieczeniach

Ustawa o umowie ubezpieczeniowej § 193 Osoba ubezpieczona; Obowiązek ubezpieczenia

(3) Każda osoba zamieszkała w Niemczech zobowiązana jest do tego aby w przedsiębiorstwie ubezpieczeniowym dopuszczonym w Niemczech do prowadzenia takiej działalności gospodarczej zawrzeć i utrzymywać, także w imieniu reprezentowanych prawnie osób trzecich niemogących wykonać tego samodzielnie, ubezpieczenie zdrowotne, obejmujące co najmniej zwrot kosztów za leczenie ambulatoryjne i szpitalne, lub świadczenia określone taryfą przewidującą absolutne i procentowe wkłady własne za leczenie ambulatoryjne i szpitalne każdej osoby ubezpieczonej, ograniczone w skali roku kwotą 5.000 €.

(4) W przypadku kiedy zawarcie ubezpieczenia ma miejsce później niż w przeciągu jednego miesiąca od momentu obowiązku jego zawarcia zgodnie z akapitem 3 w zdaniu 1, należy uregulować dodatek do składki. Wynosi on jedną składkę miesięczną za każdy następny zaczęty nieubezpieczony miesiąc, a od szóstego nieubezpieczonego miesiąca za każdy następny zaczęty nieubezpieczony miesiąc wynosi on jedną szóstą miesięcznej składki. W wypadku jeśli okres nieubezpieczenia jest niemożliwy do ustalenia, przyjmuje się, że osoba ubezpieczana niebyła co najmniej pięć lat ubezpieczona. Dodatek do składki jest regulowany jednorazowo z bieżącą składką.

Gesetz über den Versicherungsvertrag
(Versicherungsvertragsges – VVG)
§ 193 Versicherte Person; Versicherungspflicht

(3) Jede Person mit Wohnsitz im Inland ist verpflichtet, bei einem in Deutschland zum Geschäftsbetrieb zugelassenen Versicherungsunternehmen für sich selbst und für die von ihr gesetzlich vertretenen Personen, soweit diese nicht selbst Verträge abschließen können, eine Krankheitskostenversicherung, die mindestens eine Kostenerstattung für ambulante und stationäre Heilbehandlung umfasst und bei der die für tariflich vorgesehene Leistungen vereinbarten absoluten und prozentualen Selbstbehalte für ambulante und stationäre Heilbehandlung für jede zu versichernde Person auf eine betragsmäßige Auswirkung von kalenderjährlich 5.000 Euro begrenzt ist, abzuschließen und aufrechtzuerhalten.

(4) Wird der Vertragsabschluss später als einen Monat nach Entstehen der Pflicht nach Absatz 3 Satz 1 beantragt, ist ein Prämienzuschlag zu entrichten. Dieser beträgt einen Monatsbeitrag für jeden weiteren angefangenen Monat der Nichtversicherung, ab dem sechsten Monat der Nichtversicherung für jeden weiteren angefangenen Monat der Nichtversicherung ein Sechstel eines Monatsbeitrags. Kann die Dauer der Nichtversicherung nicht ermittelt werden, ist davon auszugehen, dass der Versicherte mindestens fünf Jahre nicht versichert war. Der Prämienzuschlag ist einmalig zusätzlich zur laufenden Prämie zu entrichten.